De praktijk leert echter totaal iets anders. De meeste mensen denken zich weliswaar ‘gek’ over ‘hoe het anders zou moeten’, maar hun gedrag wordt grotendeels gestuurd door ‘het systeem’ ofwel ‘de sociale realiteit’ waarin ze zich bevinden. Tijdens ‘het werkoverleg’ houden mensen hun mond dicht ook al hebben ze vragen, snappen ze er niets van, of zijn ze het totaal niet eens met de gang van zaken. Ook al zien we problemen van mijlenver aankomen, we zeggen niets, vragen niet om hulp en modderen maar voort. Functioneringsgesprekken en beoordelingsgesprekken worden gelaten ondergaan. Kortom van veel HRM-idealen komt niet terecht. In feite gedragen veel mensen zich in organisaties alsof ze ‘gevangenen’ zijn.